Today, we celebrate the 149th Birthday of Gat Andres Bonifacio – one of our Filipino heroes who fought against colonizers, seeking independence and not just mere autonomy from Spain. He is dubbed as the Father of the Philippine Revolution as he founded the KKK (Kataas-taasang Kagalang-galangang Katipunan ng mga Anak ng Bayan) and some historians would consider him as the first Filipino President.
Alongwith, I wrote this-letter poem to pay tribute to him. This was written at the time of his execution, using the Katipunan alphabet.
Here’s a translation:
Ika-10 ng Mayo 1897
‘di na umabot
sa mga kama’y mong
malamang ay
gasgas na
sa pagkakagapos
ng kanilang mga interes
sa lupaing ito,
o dili kaya’y
malamang na
ang mga mata mo’y
pikit na
sa pagkahapo
habang inaakay ka
ni Ina.
Datapwa’t nababanaag ko
na sa iyong pagkatumba,
bawat piraso ng kat’wan mong bugbog
ay magsisilbing mga punlang
kusang maitatanim
sa sinapupunan
ng Tinubuang Lupa,
madidiligan ng Pula mong dugong
umagos mula sa mga sugat
gawa ng kataksilan ng mga kasama,
hanggang sa
sisibol na
iyong kawangis
at ipagpapatuloy
ang iyong mithiing
kasarinlan at
demokrasya,
Perlas ng Silanga’y
Pupula.
Supremo,
Unang Pangulo,
Ama ng Himagsikan,
Ama ng Kasarinlan,
Ama ng Demokrasya,
Mabuhay ka, mabuhay ka!
Lubos na gumagalang,
Ka Tiyano
“Bayan, bayan, bayan ko, ‘di pa tapos ang laban mo. Rebolusyon ni Bonifacio, isulong mo, isulong mo!”
Random Thoughts 